Doopvont

Nedersaksen / Halberstadt, 1195
Marmer

De bezoeker ziet het doopvont in het westen van de kerk als oudste werk van de dom. In een gewoonweg tijdloze eenvoud verschijnt de vorm van een marmeren kelk. Vier leeuwen steunen de voet. De vervaardiging uit één blok steen is buitengewoon, de herkomst van het marmer uit Rübeland (Harz) wijst echter op een regionale productie.
De vorm van de kelk kan het beste met romaanse kelken tijdens de viering van het avondmaal worden vergeleken. Hij veraanschouwelijkt de sterke betrekking in het middeleeuwse taalgebruik, dat miskelk en doop benoemden als ‘fons vitae’, dus bron des levens. Als dusdanige bron en als tijdgetuige van vele eeuwen werden en worden met het vont sinds de oprichting door bisschop Gardolf von Harbke in 1195 tot heden duizenden dopen doorgevoerd.